ارزیابی پتانسیل ریزش ترانشه جاده های جنگلی (مطالعه موردی: حوضه آبخیز 46، شمال ایران)

شبکه جاده ها اساس تولید مدرن و پایدار جنگل های هیرکانی هستند. این جنگل ها اغلب در مناطق پرشیب و کوهستانی واقع شده اند، بنابراین پس از ساخت جاده، همواره احتمال وقوع ریزش ترانشه های جاده وجود دارد. ارزیابی میزان این احتمال در زمان طراحی و ساخت جاده ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. در پژوهش پیش رو با استفاده از مدل شبکه عصبی مصنوعی ریزش ترانشه های جاده مورد ارزیابی قرار گرفت و احتمال وقوع ریزش ترانشه در چهار طبقه بدون ریزش، ریزش کم، ریزش متوسط و ریزش زیاد دسته بندی شد. نتایج نشان داد که ریزش کم با 39/8 درصد بیشترین احتمال وقوع و ریزش زیاد (31/3 درصد) کمترین احتمال وقوع را داشته اند. این مدل در پیش بینی احتمال وقوع ریزش متوسط و عدم وقوع ریزش به ترتیب کمترین (78/6 درصد) و بیشترین صحت (92/6 درصد) داشت. بررسی عامل های مؤثر در احتمال وقوع ریزش ترانشه ها نشان داد که به ترتیب زاویه ترانشه نسبت به سطح افق، شیب طبیعی عرصه و ارتفاع ترانشه بیشترین تأثیر و جنس خاک و تعداد درخت تا شعاع 10 متری محل اندازه گیری ریزش، کمترین تأثیر را در وقوع ریزش داشته اند.